Sağlık Bakanlığı İzin Yönergesi 2025 Güncel

Sayı: E-11045126-010.04-
Konu: Sağlık Bakanlığı İzin Yönergesi

BAKANLIK MAKAMINA

Sağlık Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında görevli personelin izinleri ve bu izinlerin kullanımıyla ilgili olarak; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile diğer kanun ve yönetmelikler doğrultusunda hareket edilmesini sağlamak, bürokrasiyi azaltmak, görev, yetki ve sorumluluk dağılımında denge kurmak ve birlikteliği temin ederek uygulama farklılıklarını ortadan kaldırmak amacıyla yeni bir düzenleme getirilmesi ve 9.01.1995 tarihli ve B.100.PER-01-300-21/00100 sayılı Sağlık Bakanlığı İzin Yönergesi’nin ilga edilmesi ihtiyacı hasıl olmuştur.

Bu kapsamda hazırlanan ve ilişikte sunulan Sağlık Bakanlığı İzin Yönergesi’nin yürürlüğe konulmasını takdir ve tensiplerinize arz ederim.

Av. Ülker KUĞU
Hukuk Hizmetleri Genel Müdürü

Ek: Sağlık Bakanlığı İzin Yönergesi (13 sayfa)

SAĞLIK BAKANLIĞI İZİN YÖNERGESİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Başlangıç Hükümleri

Amaç

MADDE 1 - (1) Bu Yönergenin amacı, Sağlık Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında görev yapan devlet memurlarının izinlerinin kullanılmasına, izinlerin verilmesine ve izin vermeye yetkili makamların belirlenmesine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 - (1) Bu Yönerge, Sağlık Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4 üncü maddesinin (A) bendi kapsamında görev yapan devlet memurlarını kapsar.

Dayanak

MADDE 3 - (1) Bu Yönerge, 657 sayılı Kanun, 29/10/2011 tarihli ve 28099 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Devlet Memurlarına Verilecek Hastalık Raporları ile Hastalık ve Refakat İznine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik, 1/2/1974 tarihli ve 14786 sayılı Yetiştirilmek Amacıyla Yurt Dışına Gönderilecek Devlet Memurları Hakkında Yönetmelik ve 13/4/2016 tarihli ve 29683 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 6 Seri No’lu Kamu Personeli Genel Tebliği hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 - (1) Bu Yönergede geçen;

a) Bakan: Sağlık Bakanını,

b) Bakanlık: Sağlık Bakanlığını,

c) e-Rapor Sistemi: Sağlık raporlarının elektronik olarak düzenlenebildiği ve e-imza ile onaylanabildiği Bakanlık tarafından kurulan elektronik sistemi,

ç) Hastalık raporu: Devlet Memurlarına Verilecek Hastalık Raporları ile Hastalık ve Refakat İznine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre düzenlenen belgeyi,

d) İzin: Memurun bu Yönerge kapsamında görevinden geçici olarak ayrılmasını,

e) Memuriyet mahalli: Memurun görevli olduğu kurumun bulunduğu yerleşim yerini,

f) Müdürlük: İl sağlık müdürlüğünü,

g) Sağlık kurulu: Tek tabibin yetkisi dışında kalan hususlarda veya mevzuatta sağlık kurulu raporu öngörüldüğü hallerde, ilgili dal uzmanı ile birlikte öncelikle bu uzmanlık dalına en yakın uzmanlık dalından olmak üzere en az üç uzman tabipten oluşturulacak kurulu,

ğ) Sağlık kurulu raporu: Mevzuatta sağlık kurulu raporu öngörüldüğü hallerde sağlık kurulunca verilen raporu,

h) Sağlık izni: Hizmetleri sırasında iyonlaştırıcı radyasyon kaynakları ile çalışan personele her yıl yıllık izinlerine ilaveten ilgili mevzuatı gereği verilen izni ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

İzinler, İzinlerin Kullanımı ve Yetkili Amirler

İzin vermeye yetkili amirler

MADDE 5 - (1) Bu Yönerge kapsamında izin vermeye yetkili amirler, Sağlık Bakanlığı Disiplin Amirleri Yönetmeliğinde tanımlanan amirlerdir.

Amirin takdir yetkisi

MADDE 6 - (1) Yıllık izin, memurun isteği üzerine 5. maddede belirtilen amirler tarafından verilir. Amirler bu yetkilerini, görevin aksamamasını ve memurların isteklerini birlikte göz önünde bulundurarak açıklık ve eşitlik ilkeleri çerçevesinde memurların yıllık izin zamanını planlayarak kullanırlar.


Yıllık iznin sınırlandırılması

MADDE 7 -

(1) Yıllık izinlerin kullanılmasında amire verilen takdir yetkisi, izin kullanılmasına ilişkin olup amir, personele kanunla verilen izinleri ortadan kaldıracak biçimde bu yetkisini genişletemez.

(2) Olağanüstü haller sebebiyle izinlerin kullanılması Bakanlıkça durdurulmadığı sürece her takvim yılının ilk çalışma gününden itibaren hiçbir talimat ve düzenlemeye gerek kalmaksızın yıllık izin kullanılmasına müsaade edilir.


Yıllık izin süreleri

MADDE 8 -

(1) Devlet memurlarının yıllık izin süresi;

• Hizmeti 1 yıldan 10 yıla kadar (10 yıl dahil) olanlar için 20 gün,

• Hizmeti 10 yıldan fazla olanlar için 30 gündür.

Memura verilecek yıllık izin süresinin hesabında, hangi statüde olursa olsun kamu kurumlarında geçen hizmet süreleri ile kamu kurum ve kuruluşlarında geçmese dahi devlet memurlarının kazanılmış hak aylıklarında değerlendirilen hizmet süreleri dikkate alınır.


Yıllık izinlerin kullanılması

MADDE 9 -

(1) Yıllık izinler, amirin uygun bulacağı zamanlarda toptan veya ihtiyaca göre kısım kısım kullanılabilir. Birbirini izleyen iki yılın izni bir arada verilebilir. Cari yıl ile bir önceki yıl hariç, önceki yıllara ait kullanılmayan izin hakları düşer.

(2) Birbirini izleyen iki yılın izni, içinde bulunulan yılda aynı usulle kullanılabilir. Bir önceki yıldan devreden izin ile içinde bulunulan yıla ait izin toplamının kısmen veya toptan kullanılamaması hâlinde, sadece içinde bulunulan yıl iznine denk olan kısmı bir sonraki yılda kullanılabilir. Bu şekilde yıl içinde kullanılan izinler öncelikle bir önceki yıldan devreden izin süresinden düşer.

(3) Memurluğa yeniden açıktan ve kurumlar arası atananlara, göreve başladıkları yılın yıllık izni aynı usulle kullandırılır.

(4) Aday memurlardan izin süresinin hesabında değerlendirilecek süreler bakımından bir yıllık hizmet süresini dolduranlara yıllık izin verilir.

(5) Memurlara, gelecek yılın izninden düşülmek üzere yıllık izin verilemez.

(6) Yıllık iznin kullanımında izin süresi içinde kalan cumartesi ve pazar günleri de izin süresinden sayılır. Yıllık iznin pazartesi günü kesilerek başlanması hâlinde cumartesi ve pazar günleri de yıllık izin süresinden sayılır. Pazartesi gününden başlayarak 5 gün yıllık izin alarak cumartesi günü göreve başlayacak olan memurların tekrar pazartesi gününden yıllık izin almak istemesi hâlinde arada kalan cumartesi ve pazar günleri yıllık izin süresinden sayılır. 5 gün yıllık izin alınması hâlinde, yıllık izin içinde kalmayan cumartesi ve pazar günleri yıllık izin süresine dahil edilmez.

(7) Yıllık izin verilirken yıllık izin süreleri içinde kalan ve mesai günlerine denk gelen ulusal bayram ve genel tatil günleri ile yetkili makamlarca idari izinli sayılan süreler yıllık izne dahil edilmez.

(8) Yıllık izin verildikten sonra yetkili makamlarca idari izinli sayılan sürelerin yıllık izin süreleri içinde kalması ve mesai günlerine denk gelmesi hâlinde bu süreler yıllık izin süresinden düşülür ve daha sonra amir tarafından uygun görülen zamanlarda ilgili memura 657 sayılı Kanunun 103. maddesine göre kullandırılır.

(9) İzinlerin yurt dışında geçirilecek olması hâlinde, ayrıca bir onaya gerek bulunmaksızın, hizmetlerin aksamaması ve sürekliliğin sağlanması açısından memura istenildiğinde ulaşılabilmesine imkân sağlayacak şekilde iznin geçirileceği yere ilişkin bilgiler ile iletişim bilgileri izin talebinde bulunurken belirtilir.

(10) Askerlik hizmeti, 657 sayılı Kanunun 102’nci maddesinde aranan yıllık izin süresi hesabından sayılır.

(11) Açığa alındıktan veya kamu görevinden çıkarıldıktan sonra mali ve sosyal hakları verilerek görevine iade edilen memura, 657 sayılı Kanunun 103’üncü maddesine göre izinleri tanımlanır.

(12) Aylıksız izinli olan memur göreve başlamadan yıllık izin talebinde bulunamaz.


İzinli memurların göreve çağrılması

MADDE 10 –

Yıllık iznini kullanmakta olan memurlardan hizmetine ihtiyaç duyulanlar, izin vermeye yetkili amirler veya üst amirlerce yazılı ya da kayıt altına alınmak şartıyla sözlü olarak göreve çağrılabilir. Bu durumda memurun, zorunlu hâller dışında en geç 2 iş günü içinde görevine dönmesi zorunludur.


Analık izni, süresi ve kullanımı

MADDE 11 –

(1) Memura, beklenen doğum tarihinden önce 8 hafta ve doğum yapmasından sonra 8 hafta olmak üzere toplam 16 hafta süreyle analık izni verilir.

(2) Çoğul gebeliklerde (ikiz, üçüz vb.) doğum öncesi 8 haftalık analık izni süresine 2 hafta ilave edilir.

(3) Analık izni kesintisiz olarak kullanılır.


Doğum sonrası analık izni süresine eklenebilecek süreler

MADDE 12 –

(1) Memur, sağlık durumunun çalışmaya uygun olduğunu tabip raporuyla belgelendirmesi kaydıyla, isteği üzerine beklenen doğum tarihinden önceki 3 haftaya kadar çalışabilir.

(2) Bu durumda sağlık raporu, doğum öncesi analık izni süresinin başlangıcında kuruma iletilmelidir.

(3) Bu rapor, SGK ile sözleşmeli veya sözleşmesiz herhangi bir sağlık hizmeti sunucusundan alınabilir.

(4) Sadece tabip raporuna dayanarak doğumdan önce fiilen çalışılan süreler, doğum sonrası analık iznine eklenir. Rapor sunulmadan çalışılan süreler eklenmez.

(5) Bu süre içinde kanuni izin (hastalık, mazeret, yıllık izin) kullanılırsa, bu süreler doğum sonrası izne eklenmez.

(6) Her hâl ve şartta, memurun beklenen doğum tarihinden önceki 3 hafta içinde çalışması mümkün değildir.


Erken doğum hâlinde analık izni

MADDE 13 –

(1) Beklenen doğum tarihinden önce doğum yapan memurun, doğumdan önce kullanamadığı analık izni süresi, doğum sonrası analık iznine eklenir.

(2) Çoğul gebelikte 10 hafta olarak verilen doğum öncesi analık izni içinde erken doğum olursa, kullanılamayan süre yine doğum sonrasına eklenir.

(3) Beklenen doğum tarihinden önceki 3 haftaya kadar kurumunda fiilen çalışan kadın memurun, son 3 haftalık doğum öncesi analık izni süresi içinde erken doğum yapması hâlinde, doğum öncesinde kullanamadığı analık izni süresi; kurumda fiilen çalışarak geçirdiği süreler ile birlikte doğum sonrası analık iznine eklenir.

(4) Beklenen doğum tarihinden 8 hafta önceki doğum öncesi analık iznine (çoğul gebeliklerde 10 haftalık analık iznine) ayrılmayarak, sağlık durumunun çalışmaya uygun olduğuna dair tabip raporu almak suretiyle kurumunda fiilen çalışmaya devam eden kadın memurun, bu süre içinde erken doğum yapması hâlinde; erken doğum sebebiyle kullanamadığı doğum öncesi analık izni süresi ile birlikte, kurumda çalışarak geçirdiği süreler doğum sonrası izne eklenir.

(5) Doğum öncesi analık izninin başlaması gereken tarihten (tekil gebelikte 32. hafta – çoğul gebelikte 30. hafta) önce gerçekleşen doğumlarda, erken doğum sebebiyle kullanılamayan 8 haftalık doğum öncesi analık izni süresi ile doğum tarihinden bu sürenin başlayacağı tarihe kadarki zaman da doğum sonrası izne eklenir.


Geç doğum, ölü doğum ve annenin ölümü hâlinde analık izni

MADDE 14

1. Beklenen doğum tarihinden sonra gerçekleşen doğumlarda, fazladan geçen süreler doğum sonrası analık izninden düşülmez.

2. Ölü doğum yapan memura, sağ doğum yapan memurla aynı analık izni hakkı tanınır.

3. Düşük mü yoksa ölü doğum mu olduğu, tabip raporuyla belirlenir.

4. Doğum sırasında veya doğum sonrası analık izni kullanılırken annenin vefatı hâlinde, memur olan babaya annenin izni kadar izin verilir.


Aylıksız izinde doğum yapan memurun analık izni

MADDE 15

Aylıksız izindeyken doğum yapan memura, isteği hâlinde göreve başlaması gerekmeden doğum öncesi ve sonrası analık izni verilir.


Analık izni süresi içinde devlet memurluğuna atanma hâlinde

MADDE 16

1. Doğumdan önceki 8 haftalık süre (çoğul gebelikte 10 hafta) içinde atanan kişi göreve başlarsa kalan doğum öncesi ve doğum sonrası izni kullanabilir.

2. Doğumdan sonraki 8 hafta içinde atanan kişi, göreve başlamak şartıyla kalan doğum sonrası iznini kullanabilir.


Süt izni süresi ve talebi

MADDE 17

1. Memur, doğum sonrası analık izni bitiminde yarım gün izin mi yoksa süt izni mi istediğini kurumuna dilekçeyle bildirir.

2. İlk 6 ay günde 3 saat, ikinci 6 ay günde 1,5 saat süt izni verilir (tekil/çoğul fark etmeksizin).


Süt izninin kullanımı

MADDE 18

1. Süt izninden yalnızca kadın memur yararlanabilir.

2. Hangi saatler arasında ve kaç parça hâlinde kullanılacağı memur tarafından belirlenir.

Süt izni hakkında ek hükümler (MADDE 18 – devam):

2. Memur, süt izni ile 657 sayılı Kanunun 104. maddesinin (F) fıkrasında yer alan yarım gün izin hakkından aynı anda yararlanamaz.

3. Süt izni, memurun çocuğunu emzirmesi için günlük olarak kullanması gereken bir hak olduğundan, bu izin birleştirilerek sonraki günlerde toplu şekilde kullanılamaz.

4. Süt iznini kullanmakta iken çocuğun ölümü hâlinde memur, bu iznin kalan süresini kullanamaz.

5. Doğum sonrası analık izninin bitiminden itibaren yarım gün izin kullanmayı tercih eden memur, bu haktan vazgeçip süt izni kullanmak isterse, kalan süt izni süresi kadar bu izinden yararlandırılır.

6. Yarım gün izin hakkını kullanan memur, bu sürenin bitiminde süt izni süresi kadar ek hak elde eder.

7. Devlet memurluğuna atanmadan önce doğum yapan memur, doğumdan sonraki 8 haftalık sürenin bitiminden itibaren kalan süt izni süresi kadar bu izinden yararlanabilir.


Yarım gün izin süresi ve kullanımı

MADDE 19 –

1. Yarım gün izin hakkından sadece kadın memur yararlanabilir. Bu izin, doğum sonrası analık izninin bitiminden itibaren memurun dilekçeyle talepte bulunması durumunda ve çocuğun hayatta olması şartıyla verilir.

2. Süreler:

• 1. doğumda: 2 ay

• 2. doğumda: 4 ay

• 3 ve sonraki doğumlarda: 6 ay

• Çoğul doğumlarda (ikiz, üçüz vb.): yukarıdaki sürelere 1 ay eklenir.

3. Bu sürenin belirlenmesinde, çocuğun hayatta olup olmamasına değil doğumun gerçekleşmiş olmasına bakılır.

4. Bu hakkı kullanan memura ayrıca süt izni verilmez.

5. Yarım gün izin kullanırken çocuğun ölmesi hâlinde, kalan izin süresi kullanılamaz.

6. Çalışma saatlerinin başlangıç ve bitişi kurum tarafından belirlenir. Bu durumda memurun günlük çalışma süresi, normal sürenin yarısı kadardır.

7. Vardiyalı çalışılan hizmetlerde, haftalık 20 saat esas alınarak çalışma şekli belirlenir.

8. Çocuğun engelli doğması hâlinde yarım gün izin süresi 12 ay olur. Engellilik doğumdan sonraki 12 ay içinde tespit edilirse, bu süre bitmemişse kalan kısmı kadar yararlanılır.

9. Doğum sonrası personel sağlık analık izni bitiminden itibaren süt izni kullanan memur, yarım gün izin hakkına geçmek isterse kalan süre kadar yararlanabilir.

10. Doğum yaptıktan sonra devlet memurluğuna atanan kadın memur, çocuğu hayattaysa yarım gün izinden yararlanabilir. Ancak süre, doğum sonrası 8 haftalık sürenin bitiminden itibaren hesaplanır.


Evlat edinme hâlinde verilecek izinler

MADDE 20 –

(1) Evlat edinme sebebiyle izin haklarından kadın ya da erkek memur ayrımı yapılmaksızın…

Evlat edinme hâlinde verilecek izinler (MADDE 20 – devam)

1. Aşağıdaki durumlarda memur, evlat edinme izninden yararlanabilir:

a) Üç yaşını doldurmamış bir çocuğu eşiyle birlikte evlat edinen memur,

b) Üç yaşını doldurmamış bir çocuğu münferit olarak evlat edinen bekar veya evli memur,

c) Memur olmayan eşin üç yaşını doldurmamış bir çocuğu münferit olarak evlat edinmesi hâlinde memur olan eş.

2. İznin başlangıç tarihi çocuğun teslim edildiği tarihtir. Evlatlık kararı verilmeden önce çocuk fiilen teslim edilmişse, bu tarih esas alınır.

3. Her iki eşin de memur olması ve üç yaşını doldurmamış bir çocuğu birlikte evlat edinmeleri hâlinde her iki eş de izinden yararlanır.

4. Teslim tarihinden itibaren 8 hafta içinde devlet memurluğuna atanan kişi, göreve başlaması şartıyla kalan izin süresi kadar izin kullanabilir.

5. Evlat edinmelerde verilen 8 haftalık iznin bitiminden itibaren yarım gün iznin kullanımı memurun dilekçesiyle talep etmesine bağlıdır.

6. Bu haktan yararlanan memur, doğum yapan memurun yarım gün izin kullanma esaslarına tabi olur.

7. Her iki eşin de memur olması hâlinde, istekleri hâlinde her iki eş de yarım gün izin hakkından faydalanabilir.

8. Yarım gün izin süresi, evlat edinilen çocuğun memurun kaçıncı çocuğu olduğuna göre belirlenir. Öz veya evlatlık ayrımı yapılmaz.

9. Memurun çalışacağı süreler ilgili kurum tarafından belirlenir.


Mazeret İzinleri (MADDE 21)

1. Memura, eşinin doğum yapması hâlinde isteği üzerine doğum tarihinden itibaren 10 gün babalık izni verilir.

2. Memura, isteği üzerine kendisinin veya çocuğunun evlenmesi hâlinde;

• Resmî nikâh tarihinden,

• Düğünün resmî nikâhtan sonra yapılması durumunda ise memurun tercihi göz önünde bulundurularak nikâh veya düğün tarihinden itibaren 7 gün izin verilir.

3. Memura, isteği üzerine eşinin, çocuğunun, kendisinin veya eşinin anne, baba veya kardeşinin ölümü hâlinde ölüm tarihinden itibaren 7 gün izin verilir.

4. Bu mazeret izinleri kesintisiz olarak kullanılır, bölünemez.

5. En az %70 oranında engelli ya da süreğen hastalığı olan çocuğu bulunan memurlara (çocuk evli ise eşinin de en az %70 engelli olması şartıyla), hastalık raporuna dayalı olarak anne ya da babadan sadece biri tarafından kullanılmak üzere bir yıl içinde 10 güne kadar mazeret izni verilir.

6. Engelliler Haftası’nın (10-16 Mayıs) ilk günü ve 3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde, engellilere yönelik faaliyet gösteren konfederasyon, federasyon, derneklerin kamu görevlisi olan yönetim kurulu üyeleri ile kamuda görev yapan tüm engelliler idari izinli sayılır.

7. Yukarıda belirtilen haller dışında, memura mazeret izni verilmesine merkezde atamaya yetkili amir, ilde vali, ilçede kaymakam ve yurtdışında diplomatik temsilcilik yetkilidir.

Mazeret İzni – Devam (önceki sayfadan)

Misyon şefi tarafından, birim amirinin muvafakati ile bir yıl içinde toptan veya bölümler hâlinde, mazeretleri sebebiyle memurlara 10 gün izin verilebilir. Zaruret hâlinde aynı usulle 10 gün daha mazeret izni verilebilir. Bu takdirde ikinci kez verilen bu izin, yıllık izinden düşülür.


Hastalık izni

MADDE 22 –

1. Kanser, verem ve akıl hastalığı gibi uzun süreli tedavi gerektiren hastalıklarda 18 aya kadar, diğer hastalıklarda 12 aya kadar hastalık izni verilir. Aynı hastalığa bağlı olarak aralıklarla kullanılan izinler, aralarındaki süre 1 yıldan az ise birleştirilerek değerlendirilir.

2. İzin süresinin sonunda hastalık devam ediyorsa ve sağlık kurulu raporuyla bu durum belgelenirse, izin süresi bir kez daha aynı süre kadar uzatılır. Bu sürenin sonunda iyileşmeyen memur hakkında emeklilik hükümleri uygulanır.

3. Görevi sırasında ya da görevi nedeniyle bir kazaya veya saldırıya uğrayan ya da meslek hastalığına tutulan memur, iyileşinceye kadar izinli sayılır.

4. Sağlık Bakanlığı e-Rapor Sisteminde düzenlenen rapor formatına göre, memurlara tek hekim raporuyla bir defada en fazla 10 gün rapor verilebilir. Kontrol muayenesi öngörülmüşse, sonrasında bir kez daha 10 güne kadar rapor verilebilir.

5. Hastalığın devam etmesi hâlinde ve rapor süresi 10 günü aşarsa, rapor sağlık kurulu tarafından düzenlenmelidir. Ancak sağlık kurulu bulunmayan yerlerde ve nakil imkânı olmayan durumlarda, tek hekim en fazla 10 gün daha rapor düzenleyebilir. Bu durumda raporda nakle engel olan tıbbi sebepler belirtilmeli ve rapor il sağlık müdürlüğünün belirlediği sağlık kurullarınca onaylanmalıdır.

6. Tek hekim tarafından bir takvim yılı içinde verilen raporların toplamı 40 günü geçemez. Bu süre aşıldıysa sonraki raporlar sağlık kurulu tarafından düzenlenmeli ve onaylanmalıdır.

7. Aile hekimi ve kurum tabiplerinin verdiği raporlar da tek hekim raporu kapsamında değerlendirilir.

8. Yurtdışında alınan raporlar ilgili ülkenin mevzuatına göre düzenlenmişse, o ülkenin dış temsilciliği tarafından onaylanmak şartıyla geçerlidir.

Refakat izni

MADDE 23 –

1. Memurun bakmakla yükümlü olduğu ana, baba, eş ve çocuklarından birinin veya bakmakla yükümlü olmamakla birlikte refakat edilmediği takdirde hayati tehlikeye girecek olan birinci derece yakınlarının ağır kaza geçirmesi ya da uzun süreli tedavi gerektiren hastalığı olması hâlinde, e-Rapor Sistemi’nde yer alan formata uygun sağlık kurulu raporu ile 3 aya kadar izin verilir. Gerekirse bu süre bir katına kadar uzatılır.

2. Rapor, refakati gerektiren tıbbi nedenleri, hayati tehlike bulunup bulunmadığını, sürekli ve yakın bakım gerektirip gerektirmediğini, refakat süresini (3 ayı geçmeyecek şekilde) ve gerekiyorsa refakatçinin özel niteliklerini içermelidir. Gerekli görülmesi hâlinde süre aynı koşullarda 3 ay daha uzatılabilir.

3. Aynı kişiyle ilgili olarak aynı dönemde birden fazla memur refakat izni kullanamaz.

4. Aynı kişi ve aynı vakaya dayalı refakat izin süresi toplamda 6 ayı geçemez.

5. Refakat sebebiyle düzenlenecek raporda refakatçinin adı-soyadı belirtilmesi zorunlu değildir.

6. Refakati gerektiren durum ortadan kalkarsa, memur iznin bitmesini beklemeden göreve başlamakla yükümlüdür. Aksi takdirde, izinsiz olarak görev terk edilmiş sayılır.

7. Bu izin, memurun talebi üzerine 5. maddede belirtilen amirler tarafından verilir.


Hastalık raporlarının hastalık iznine çevrilmesi

MADDE 24 –

1. Hastalık raporlarının izin olarak geçerli sayılabilmesi için:

a) Raporlar; kurum tabipliği, aile hekimliği veya SGK ile sözleşmeli sağlık hizmeti sunucuları tarafından düzenlenmelidir.

b) SGK ile sözleşmesi olmayan birimlerce verilen 10 günü geçmeyen raporlar, SGK ile sözleşmeli bir hekim tarafından; 10 günü aşan raporlar, SGK ile sözleşmeli sağlık kurulu tarafından onaylanmalıdır.

c) Yurt dışında görevli, geçici görevle gönderilen ya da izinli iken yurt dışında bulunan memurların raporları, ilgili ülkenin mevzuatına göre düzenlenmeli ve dış temsilcilik tarafından onaylanmalıdır.

ç) Raporlar, memuriyet mahallindeki veya sevk edilen sağlık kuruluşlarından alınmalıdır (acil vakalar ve izin istisnadır).

2. Raporun aslı ya da örneği, düzenlendiği günü takip eden ilk mesai bitimine kadar e-Rapor Sistemine uygun şekilde disiplin amirine ulaştırılmalıdır.

• Örnek gönderilmişse, izin sonunda aslı teslim edilmelidir.

• Yurt dışında alınan raporlar, dış temsilcilik onayı sonrası en geç izin bitiminde teslim edilmelidir.

Hastalık raporlarıyla ilgili usulsüzlükler ve görev dönüşü

MADDE 24 – devam:

3. Bu Yönergede belirtilen usul ve esaslara uyulmadan alınan hastalık raporlarına dayanarak hastalık izni verilemez.

• Rapor geçersizse, memura yazılı olarak bildirilir.

• Bildirimin yapıldığı günü takip eden iş günü memurun göreve başlaması gerekir.

• Başlamazsa, izinsiz ve özürsüz görev terkinden işlem yapılır.

4. Raporun fen ve tıbbi açıdan geçerliliği konusunda şüphe varsa, memur hakem hastaneye sevk edilir.

• Sonuca göre işlem yapılır.

5. Rapora ilişkin tıbbi aykırılık varsa:

a) Memura yazılı bildirim yapılır.

b) Bildirime rağmen göreve başlamayanlar hakkında işlem yapılır.

6. Rapor süresi kadar hastalık izni verilir.

7. Hastalık izni, 5. maddede belirtilen amirler tarafından verilir.

• Geçici görevdeyse görev yaptığı kurumun amiri,

• Yurt dışında görevliyse misyon şefi verir.


Yıllık izindeyken hastalık raporu alınması

MADDE 25 –

1. Yıllık izin sırasında alınan hastalık raporu, izin süresi bitmeden sona ererse; memur kalan yıllık iznini kullanmaya devam eder.

2. Hastalık raporu yıllık iznin kalan süresinden fazlaysa, hastalık izni bitiminde memur göreve başlar.

3. Her iki izin de aynı gün sona ererse, memur bu tarihte göreve başlar.

4. Hastalık nedeniyle kullanılamayan yıllık izinler, 9. madde çerçevesinde kullandırılır.


İyileşme raporu

MADDE 26 –

1. Azami hastalık izni süresi dolan memur, göreve başlamak için iyileştiğine dair sağlık raporu sunmak zorundadır.

2. Bu rapor, e-Rapor Sistemindeki formata uygun olmalıdır.

3. Yurt dışındaki memurlar için rapor mahallin usulüne göre düzenlenir.

4. Eğer iyileşmediği sağlık kurulu raporuyla belirlenirse, izin süresi uzatılır.

5. Bu sürenin sonunda hâlâ iyileşmeyen memur hakkında emeklilik işlemleri başlatılır.


Refakat sonrası aylıksız izin

MADDE 27 –

1. Refakat iznini kullanan memur, hastalık devam ediyorsa e-Rapor Sistemine uygun yeni bir raporla refakat izni bitiminden itibaren 18 aya kadar aylıksız izin alabilir.

2. Bu sürede esas alınacak tarih, raporun düzenlenme tarihi değil, refakat izninin bittiği tarihtir.

Doğum sebebiyle verilecek aylıksız izin

MADDE 28 –

1. Doğum yapan memur ile eşi doğum yapan memura, istekleri üzerine 24 aya kadar aylıksız izin verilir.

2. Doğum yapan memura verilecek aylıksız iznin başlangıç tarihi:

• Doğum sonrası analık izninin bitimi

• Ya da 657 sayılı Kanunun 104. maddesinin (F) fıkrası uyarınca verilen izin süresinin bitimidir.

• Eşi doğum yapan memura verilecek aylıksız iznin başlangıç tarihi ise bebeğin doğum tarihidir.

3. Eşi doğum yapan memura, eşinin devlet memuru olup olmadığına bakılmaksızın isteği hâlinde 24 aya kadaraylıksız izin verilir.

4. Eşlerin her ikisi de memursa, doğum sebebiyle verilen aylıksız izin süreleri içinde aynı dönemde veya birbirini takip eden şekilde kullanılabilir.

5. Doğum sebebiyle verilen aylıksız izin, 24 aylık sürenin aşılmaması kaydıyla kısım kısım kullanılabilir.


Aylıksız izindeyken doğum yapılması hâlinde

MADDE 29 –

1. Aylıksız izinli iken doğum yapan memura:

• Analık iznini kullanması hâlinde, doğum sonrası analık izninin bitiminden itibaren

• Analık izni kullanılmazsa, doğumdan sonraki 8 haftalık sürenin bitiminden itibaren

• 24 aylık sürenin aşılmaması şartıyla, göreve başlama şartı aranmaksızın talep ettiği süre kadar aylıksız izin verilir.

2. Aylıksız izinli iken eşi doğum yapan memura da, doğum tarihinden itibaren 24 aya kadar görevine başlaması gerekmeksizin aylıksız izin verilir.


Memuriyet öncesi doğum yapan memura aylıksız izin

MADDE 30 –

1. Doğum yaptıktan sonra memuriyete atanan kişi, göreve başlaması kaydıyla:

• Doğum sonrası 8 haftalık iznin veya yararlanmışsa yarım gün iznin bitiminden itibaren

• 24 ayı aşmayacak şekilde aylıksız izin hakkından yararlanır.

2. Devlet memurluğuna atanmadan önce eşi doğum yapan memura da doğum tarihinden itibaren 24 aya kadar aylıksız izin verilir.


Evlat edinme sebebiyle verilecek aylıksız izin

MADDE 31 –

1. Evlat edinme durumunda memura isteği üzerine 24 aya kadar aylıksız izin verilir.

2. Bu iznin başlangıcı:

• Çocuğun teslim edildiği tarihten itibaren verilen 8 haftalık iznin veya

• Yarım gün izin kullanılıyorsa bu iznin bitimidir.

3. İzin kısım kısım kullanılabilir.

4. Her iki eş memursa ve 3 yaşını doldurmamış çocuk birlikte evlat edinilmişse;

• 24 aylık süreyi geçmeyecek şekilde izni birbirini takip edecek biçimde kullanabilirler.

5. Evlat edinme işlemi memuriyet öncesinde yapılmışsa, memur isteği üzerine bu haktan yararlanabilir.

• Başlangıç tarihi: Çocuğun tesliminden itibaren 8 haftalık sürenin veya varsa yarım gün iznin bitimidir.


Diğer izinler

MADDE 32 –

1. Özel burs sağlayanlar ve bu burstan istifade etmesi için aylıksız izin verilenler dahil olmak üzere;

• Burslu olarak ya da bütçe imkânlarıyla yurt dışına gönderilenler,

• Sürekli görevle yurt içi veya yurt dışına atananlar,

• En az 6 ay süreyle …

MADDE 32 – Diğer izinler (devam)

1. En az 6 ay süreyle yurt dışında geçici olarak görevlendirilen memurlar veya diğer personel kanunlarına tabi olanlar ile yurt dışına kamu kurumlarınca gönderilmiş öğrencilerin memur olan eşleri ve yabancı bir ülkede veya uluslararası bir kuruluşta görev almak üzere izin verilenlerin memur olan eşlerine, görev veya öğrenim süresi içinde aylıksız izinverilir.

2. Memura, yıllık izne esas alınan süreler itibariyle 5 hizmet yılını tamamlamış olması ve isteği hâlinde, memuriyeti boyunca en fazla iki defa kullanılmak üzere toplam bir yıla kadar aylıksız izin verilebilir. Ancak olağanüstü hâl veya genel hayata müessir afet hâli ilan edilen bölgelere 657 sayılı Kanunun 72. maddesi gereğince belli bir süre görev yapmak üzere zorunlu olarak sürekli görevle atananlar hakkında bu hüküm uygulanmaz.

3. 657 sayılı Kanunun 77. maddesine göre yabancı memleketlerin resmî kurumlarında veya Cumhurbaşkanınca belirlenen uluslararası kuruluşlarda görevlendirilen memurlara;

• Merkez teşkilatında görev yapanlar için görev yaptığı birim,

• Taşra teşkilatında görev yapanlar için valilik teklifi ve

• Personel işlerinden sorumlu genel müdürlüğün önerisi üzerine Bakan onayı ile

• (Her 3 yılda bir yenilenmek kaydıyla)

• Yabancı ülkelerde görev alanlar için 10 yıla kadar,

• Uluslararası kuruluşlarda görev alanlar için 21 yıla kadar aylıksız izin verilebilir.

4. 657 sayılı Kanunun 78. maddesine göre mesleklerine ait öğrenimini bitirerek devlet memurluğuna alınmış olanlardan, mesleklerine ait hizmetlerde yetiştirilmek, eğitilmek, bilgilerini artırmak veya staj yapmak üzere yurt dışına gönderilenlere 2 yıla kadar izin verilir. Bu süre en fazla bir katına kadar uzatılabilir. Şahsen özel burs sağlayanlara sadece aylıksız izin verilir.

5. 657 sayılı Kanunun 77. ve 78. maddelerine göre verilen izinler, Bakanlık Merkez Teşkilatı tarafından verilir.

6. Türkiye’nin üyesi olduğu uluslararası kuruluşlarda çalışanlar ile kamu sermayeli kurum ve kuruluşların yurt dışı birimlerinde çalışanlar ya da bu kurum ve kuruluşlarda çalışıp da 6 aydan fazla yurt dışında görevlendirilenlerin memur olan eşlerine, bu durum her yıl belgelenmek kaydıyla en fazla 10 yıl süreyle görev süresince aylıksız izinverilebilir.

7. Muvazzaf askerliğe ayrılan memurlar, askerlik süresince görev yeri saklı kalmak kaydıyla aylıksız izinli sayılır. Askerlik sevk tarihinden en geç 1 gün önce ayrılığın sağlanması gerekir.

8. Sendika veya konfederasyonu ilk genel kurula kadar sevk ve idare edecek yönetim kurulu üyeleri, genel kurulda yönetim kuruluna seçilenler ile sendika şube yönetim kurulu üyeleri, seçildikleri tarihten itibaren durumlarını en geç 30 gün içinde kurumlarına yazılı olarak bildirirler. Bu kişilere, yazılı talepleri hâlinde 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu kapsamında görev süresince aylıksız izin verilir.

9. Diyanet İşleri Başkanlığı hac kurası sonucu hacca gitmeye hak kazandığı hâlde kullanabileceği yasal izni kalmayan kamu görevlileri, hac süresince ücretsiz izinli sayılır.

10. Üremeye Yardımcı Tedavi (ÜYTE) Klinik Uygulamaları Sertifikalı Eğitim Programına bireysel başvuruyla katılımı kabul edilenlerden, 657 sayılı Kanunun 108/E maddesi uyarınca aylıksız izin hakkı bulunanlara bu kapsamda aylıksız izin verilir.

11. Hizmetleri sırasında iyonlaştırıcı radyasyon kaynakları ile çalışan personele, mevzuatta belirtilen süre kadar sağlık izni verilir.

(12) Barışta ve savaşta muvazzaflık hizmeti dışında silahaltına alınan memurlara, silah altında bulundukları sürece izin verilir.

(13) Sağlık çalışanlarının yurt içinde düzenlenen kendi alanları ile ilgili kongre, konferans, seminer, sempozyum ve benzeri bilimsel içerikli etkinliklere katılım talepleri hâlinde; hizmet ihtiyaçlarına göre değerlendirme yapılır. Yılda en fazla 2 defa ve toplamda 15 günü geçmemek üzere izin verilebilir. Bu sınır aşılırsa fazla günler yıllık izinden mahsup edilir.

(14) 4688 sayılı Kanunun 18. maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında, kurumlarından yazılı olarak aylıksız izin talebinde bulunmayan sendika yönetim kurulu üyeleri haftada bir gün kurumlarından izinli sayılırlar.

(15) Özel kanunlarla tanımlanmış izinlerde ilgili kanun hükümleri uygulanır.


Göreve Başlama Zorunluluğu

MADDE 33 –

1. Aylıksız izin alanlar, izin süresi bitmeden önce mazeret sebebi ortadan kalkarsa derhal göreve dönmek zorundadır.

• Mazeret ortadan kalktıktan sonra en geç 10 gün içinde göreve başlanmazsa, memur çekilmiş sayılır.

2. Askerlik görevini tamamlayan memur, terhis tarihinden itibaren 30 gün içinde başvurmalı; kurum da bu tarihten itibaren 30 gün içinde memuru göreve başlatmalıdır.

• Terhis tarihi ile göreve başlama tarihi aynı gün olamaz.

3. Aylıksız iznin bitimine yakın tarihte usulüne uygun hastalık raporu alan memurun, izni bitiminden sonraki günleri kapsayan kısmı hastalık iznine çevrilir.

4. 657 sayılı Kanunun 77., 78. ve 79. maddelerine göre aylıksız izinli sayılanlar, izin bitiminde yol süresi hariç 15 gün içinde görevlerine dönerler.

5. 4688 sayılı Kanunun 18. maddesi uyarınca sendika görevinden ayrılanlar, 30 gün içinde eski kurumlarına yazılı olarak başvurmak zorundadır.

• Kurum da bu kişileri 30 gün içinde göreve başlatır.

• Başvurmayanlar memuriyetten çekilmiş sayılır.

6. Mehil müddeti içinde hastalık raporu alınması hâlinde, alınan rapor hastalık iznine çevrilir. Hastalık izni bittiğinde mehil müddetinin kalan süresi devam eder ve memur bu sürenin sonunda göreve başlar.


ÜÇÜNCÜ BÖLÜM – Çeşitli ve Son Hükümler

İzin süresini kısaltma ve kaldırma yetkisi

MADDE 34 –

Savaş ve olağanüstü hâl durumlarında verilecek izinler, Cumhurbaşkanlığı, Bakanlık veya Valiliklerce kaldırılabilir ya da süresi kısaltılabilir.

Belge kullanımı

MADDE 35- (1) Yıllık izne ayrılanlar için görevli bulunduğu birimlerce elektronik ortamda izin onay belgesi düzenlenir, ayrıca fiziki olarak belge bulundurulmaz. İzinlere ilişkin bilgiler, düzenli olarak EKİP sistemine işlenir.

(2) İzin taleplerinde, izin vermeye yetkili amirin talep edilen izni onaylamasına müteakip ilgili memurun izne ayrılması esastır.

Hüküm bulunmayan hâller

MADDE 36- (1) Bu Yönergede hüküm bulunmayan hâllerde ilgili mevzuat hükümleri uygulanır.

Yürürlükten kaldırılan yönerge

MADDE 37- (1) 9/1/1995 tarihli ve B.100.PER-01-300-21/00100 sayılı Bakanlık Makam Oluru ile yürürlüğe konulan Sağlık Bakanlığı İzin Yönergesi yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

MADDE 38- (1) Bu Yönerge, Bakanlık Makam Onayı ile yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 39- (1) Bu Yönerge hükümlerini Bakan yürütür.

Sağlık Bakanlığı İzin Yönergesinin PDF haline buradan ulaşabilirsiniz.